Pepermuntjes in piemel vorm

Anneke loopt sinds kort bij een psycholoog. Haar probleem is dat ze alleen nog voedsel tot zich neemt dat naar pepermunt smaakt. Anneke was ooit volslank maar door haar pepermuntverslaving is ze nu een gratenpakhuis. En dat is niet bepaald gezond.

Anneke’s man Piet gaat ook mee naar de therapeut, want al lange tijd vrijen zij niet meer. Ook orale seks wilde Anneke op het laatst niet meer. “Jouw piemel,” zo verklaarde ze haar weerzin, “smaakt niet naar pepermunt!” Piet heeft nog geprobeerd Anneke zover te krijgen door een rol pepermunt in zijn onderbroek te stoppen. Maar van die enorme staaf werd Anneke niet hitsig. Wel hongerig.

Of hij Anneke van haar eetprobleem af kon helpen, wist de psycholoog niet met zekerheid te zeggen, maar hij had al wel vast een oplossing voor Annekes weerzin om Piet te pijpen. Ze moest maar eens gaan oefenen met pepermuntjes in piemel vorm. Na verloop van tijd kon ze de pepermuntjes in gaan ruilen voor een echte penis, die van Piet. Of die van de buurman, als ze die lekkerder vindt.